Wykłady

Czwartek, 8 marca

godz. 19.30 Białostocki Teatr Lalek, wykład (wstęp wolny)

 

Anna Królica,  „Pokolenie „solo”, czyli o wielkim zamieszaniu na polskiej scenie”

 

Jesteśmy świadkami zwrotu estetycznego, który od kilku lat dokonuje się na polskiej scenie tańca. Dominujący w Polsce od lat 90. gatunek teatr tańca zostaje przesunięty z pierwszego planu na drugi, a jego miejsce zajmuje nowy nurt awangardowy, najczęściej określany jako nowy taniec.

 

Co dziś możemy powiedzieć o nowym tańcu i jego twórcach? Z perspektywy świadków zachodzących zmian: tworzy go grupa młodych choreografów i tancerzy, którzy w większości pod koniec lat 90. wyjechali na zagraniczne uczelnie, specjalizujące się w kształceniu tancerzy, choreografów oraz performerów. Obecnie powracają do Polski lub prowadzą projekty tu i w innych miejscach na świecie. Ich powrotowi do kraju i na rodzimą scenę towarzyszą coraz wyraźniejsze oznaki przemian w zakresie estetyki i sposobu myślenia o tańcu, spektaklu i choreografii.

 

Swoistym centrum „nowego tańca” jest poznański Stary Browar i prowadzony od kilku lat program Nowy Taniec. Wokół  niego i programu Solo Projekt, ukształtowało się środowisko artystyczne. Jednak to nie jedyny „matecznik” nowej estetyki, tuż obok warto wymienić program rezydencyjny Klubu Żak w Gdańsku oraz prace niezależne powstające w ramach stypendiów MKiDN oraz produkcji festiwalowych.

 

To fascynujący czas w historii polskiego tańca, kiedy można uchwycić ten subtelny moment przejścia od jednej estetyki do drugiej, rodzenia się nowej formy, pojawiania się nieznanych dotąd twórców, kształtowania osobowości scenicznych.   

 

Czy te zmiany mogłyby nie budzić fermentu? Przedstawienia twórców pokolenia solo stanowią znaczącą część programu tegorocznego festiwalu Kalejdoskop. 

 

-------------------

Anna Królica –  krytyczka, historyczka i teoretyczka tańca. Ukończyła teatrologię oraz rusycystykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie w Katedrze Performatyki UJ przygotowuje doktorat na temat pamięci i ciała w Teatrze Śmierci Tadeusza Kantora i Tanztheater Wuppertal Piny Bausch. 

 

Prezeska Fundacji PERFORMA, współzałożycielka i redaktorka portalu nowytaniec.pl – opiniotwórczego serwisu o tańcu współczesnym funkcjonującego od 2006 roku. Była członkinią Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca 2008. Od 2011 roku jest przewodnicząca Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca. Sprawowała także funkcję koordynatorki ds. merytorycznych I Kongresu Tańca w 2011 roku. 

 

Prowadzi autorskie zajęcia o tańcu teatralnym na Uniwersytecie Jagiellońskim – wcześniej w Katedrze Teatru i Katedrze Dramatu, obecnie w Instytucie Kultury. Publikuje w „Teatrze”, „Didaskaliach”, „Kontekstach” oraz portalach www.dwutygodnik.com, www.kulturaenter.pl. Prowadzi również działalność popularyzatorską: autorka licznych tekstów towarzyszących wydanej przez Agorę kolekcji DVD „Balet i Taniec”; organizatorka warsztatów krytycznych, wykładów, a także – dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - pierwszego konkursu na pracę dyplomową o tańcu teatralnym. 

 

Jest autorką pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce - „Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu” (Tarnów, 2011).

 

 

 

Sobota, 10 marca

godz. 17.00 Studio Działań Kreatywnych, wykład (wstęp wolny)

 

Witold Mrozek, „Zatańczyć siebie. Od autoekspresji do autobiografii”

 

W ukształtowanej przez nowoczesność wizji tańca bardzo ważnym elementem jest autoekspresja. Od legendy W. Niżyńskiego, przez niemiecki taniec wyrazisty i amerykańskie pionierki modern dance - powspółczesne komercyjne show taneczne w telewizji - powraca wątek tańca jako czegoś, co pozwala "wyrazić siebie", wydobyć ukryte gdzieś w jednostce pokłady uczuć, prawdy czy energii. Z drugiej strony, współczesna praktyka choreograficzna często sięga po ciało jako nośnik zewnętrznych sensów i zdarzeń, odbicie procesów społecznych, historycznych, ekonomicznych - czyniąc przedstawienie taneczne medium politycznej autobiografii. Gdzie leży granica między tymi dwoma sposobami myślenia o tańcu i jednostce? Czy zawsze się one wykluczają? Czy taniec może opowiadać o życiu?

 

--------------------

Witold Mrozek -  krytyk teatralny, publicysta. Studiował w Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego.  Członek zespołu "Krytyki Politycznej". Kurator
programu "Polityki tańca" - wspólnej inicjatywy Instytutu Muzyki i Tańca oraz Instytutu Teatralnego. Publikował m.in. w "Didaskaliach", "Teatrze", "Scenie", "Dwutygodniku", "Krytyce Politycznej", "Ha!arcie", "Kinie". Obecnie przygotowuje książkę o nowych kierunkach w polskim i europejskim tańcu.